Home >
Nieuws >
maliskampers en hun skroefmeule

Een vijzel zoals die ook in de skroefmeule in Maliskamp zijn werk heeft gedaan. Na uitgebreid onderzoek is de conclusie dat de Eikenburgmolen slechts zo'n dertien jaar heeft bestaan. Waar de molen precies vijzelde, is slechts bij benadering vast te stellen.

Rosmolen 285 jaar

Maliskampers en hun 'skroefmeule'

do 28 dec 2017, 13:25

ROSMALEN - Vrienden van de Bossche Molens brengt volgend jaar op 9 september een boek uit over de Molens van Rosmalen, geschreven door vijf kenners. Als 'warming up' plaatst het Stadsblad in aanloop daarnaartoe een reeks artikelen over de molens, geschreven door een van de vijf auteurs.

Tijdens een groot aantal interviews vanaf 2002 met oude(re) Maliskampse mensen viel steeds de naam Molendreef. De naam Molendreef blijkt te verwijzen naar de windvijzelmolen die eens op de Kleine of Vinkelse Wetering op het landgoed Eikenburg in Maliskamp stond. Een van de informanten noemde deze molen 'een skroefmeule' (schroefmolen), een mooie omschrijving van dit type molen. De omschrijving met schroefmolen komt men al eerder tegen in een groot aardrijkskundig woordenboek van Nederland (1847) waarin men melding maakt van de 'vijzel- of schroefwatermolen'.

Na uitgebreid onderzoek is de conclusie dat de Eikenburgmolen slechts zo'n dertien jaar heeft bestaan. Begin maart 1842 vraagt namelijk Frans van Meeuwen uit Den Bosch, eigenaar van het landgoed Eikenburg, een vergunning aan voor het oprichten van 'een door wind gedreven vijzelmolen' op Eikenburg. Het gemeentebestuur van Rosmalen stelt de grondeigenaren die belang hebben bij de oprichting van de molen op de hoogte van het verzoek van Van Meeuwen.

Al eind april 1842 wordt door de Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant vergunning verleend om de molen op te richten. In januari 1856 wordt de vijzelmolen genoemd in verband met de 'afbraak' van de molen. In januari 1857 is er weer sprake van de vijzelmolen als opnieuw de onderdelen van de afgebroken molen ten verkoop worden aangeboden, net als dat een jaar eerder gebeurde. Maar nu wordt de hele 'afbraak' wel verkocht.

De plaats waar de Maliskampse molen heeft gestaan is slechts bij benadering vast te stellen. Wellicht hadden de vermiste bijlagen uit de hierboven genoemde bron van begin maart 1842 hierover meer duidelijkheid kunnen verschaffen.